naczytać

Polish

Etymology

From na- +‎ czytać.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈt͡ʂɘ.tat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘtat͡ɕ
• Syllabification: na‧czy‧tać

Verb

naczytać pf

1. (reflexive with się) to read extensively, to read one's fill [with genitive ‘of something’]

Conjugation

Conjugation of naczytać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		naczytać
future tense	1st	naczytam			naczytamy
	2nd	naczytasz			naczytacie
	3rd	naczyta			naczytają
	impersonal	naczyta się
past tense	1st	naczytałem, -(e)m naczytał	naczytałam, -(e)m naczytała	naczytałom, -(e)m naczytało	naczytaliśmy, -(e)śmy naczytali	naczytałyśmy, -(e)śmy naczytały
	2nd	naczytałeś, -(e)ś naczytał	naczytałaś, -(e)ś naczytała	naczytałoś, -(e)ś naczytało	naczytaliście, -(e)ście naczytali	naczytałyście, -(e)ście naczytały
	3rd	naczytał	naczytała	naczytało	naczytali	naczytały
	impersonal	naczytano
conditional	1st	naczytałbym, bym naczytał	naczytałabym, bym naczytała	naczytałobym, bym naczytało	naczytalibyśmy, byśmy naczytali	naczytałybyśmy, byśmy naczytały
	2nd	naczytałbyś, byś naczytał	naczytałabyś, byś naczytała	naczytałobyś, byś naczytało	naczytalibyście, byście naczytali	naczytałybyście, byście naczytały
	3rd	naczytałby, by naczytał	naczytałaby, by naczytała	naczytałoby, by naczytało	naczytaliby, by naczytali	naczytałyby, by naczytały
	impersonal	naczytano by
imperative	1st	niech naczytam			naczytajmy
	2nd	naczytaj			naczytajcie
	3rd	niech naczyta			niech naczytają
passive adjectival participle		naczytany	naczytana	naczytane	naczytani	naczytane
anterior adverbial participle		naczytawszy
verbal noun		naczytanie

Further reading

• naczytać in Polish dictionaries at PWN