Jump to content

nabawiać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From nabawić +‎ -ać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /naˈba.vjat͡ɕ/
  • Audio; nabawiać się:(file)
  • Rhymes: -avjat͡ɕ
  • Syllabification: na‧ba‧wiać

Verb

[edit]

nabawiać impf (perfective nabawić)

  1. (transitive) to cause, to bring on [with genitive ‘something’]
  2. (reflexive with się, pathology) to contract (e.g. a disease), to develop
    Synonyms: zarażać się, łapać, chorować

Conjugation

[edit]
Conjugation of nabawiać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nabawiać
present tense 1st nabawiam nabawiamy
2nd nabawiasz nabawiacie
3rd nabawia nabawiają
impersonal nabawia się
past tense 1st nabawiałem,
-(e)m nabawiał
nabawiałam,
-(e)m nabawiała
nabawiałom,
-(e)m nabawiało
nabawialiśmy,
-(e)śmy nabawiali
nabawiałyśmy,
-(e)śmy nabawiały
2nd nabawiałeś,
-(e)ś nabawiał
nabawiałaś,
-(e)ś nabawiała
nabawiałoś,
-(e)ś nabawiało
nabawialiście,
-(e)ście nabawiali
nabawiałyście,
-(e)ście nabawiały
3rd nabawiał nabawiała nabawiało nabawiali nabawiały
impersonal nabawiano
future tense 1st będę nabawiał,
będę nabawiać
będę nabawiała,
będę nabawiać
będę nabawiało,
będę nabawiać
będziemy nabawiali,
będziemy nabawiać
będziemy nabawiały,
będziemy nabawiać
2nd będziesz nabawiał,
będziesz nabawiać
będziesz nabawiała,
będziesz nabawiać
będziesz nabawiało,
będziesz nabawiać
będziecie nabawiali,
będziecie nabawiać
będziecie nabawiały,
będziecie nabawiać
3rd będzie nabawiał,
będzie nabawiać
będzie nabawiała,
będzie nabawiać
będzie nabawiało,
będzie nabawiać
będą nabawiali,
będą nabawiać
będą nabawiały,
będą nabawiać
impersonal będzie nabawiać się
conditional 1st nabawiałbym,
bym nabawiał
nabawiałabym,
bym nabawiała
nabawiałobym,
bym nabawiało
nabawialibyśmy,
byśmy nabawiali
nabawiałybyśmy,
byśmy nabawiały
2nd nabawiałbyś,
byś nabawiał
nabawiałabyś,
byś nabawiała
nabawiałobyś,
byś nabawiało
nabawialibyście,
byście nabawiali
nabawiałybyście,
byście nabawiały
3rd nabawiałby,
by nabawiał
nabawiałaby,
by nabawiała
nabawiałoby,
by nabawiało
nabawialiby,
by nabawiali
nabawiałyby,
by nabawiały
impersonal nabawiano by
imperative 1st niech nabawiam nabawiajmy
2nd nabawiaj nabawiajcie
3rd niech nabawia niech nabawiają
active adjectival participle nabawiający nabawiająca nabawiające nabawiający nabawiające
passive adjectival participle nabawiany nabawiana nabawiane nabawiani nabawiane
contemporary adverbial participle nabawiając
verbal noun nabawianie

Further reading

[edit]
  • nabawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nabawiać in Polish dictionaries at PWN