muts

See also: Muts and müts

English

Noun

muts

1. plural of mut

Catalan

Pronunciation

• IPA^(key): (Central, Balearic, Valencia) [ˈmuts]

Adjective

muts

1. masculine plural of mut

Noun

muts

1. plural of mut

Dutch

Etymology

From Middle Dutch mutse, possibly from Medieval Latin almutia; compare amictus (“veiled”). Cognate with German Mütze.

Pronunciation

• IPA^(key): /mʏts/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: muts
• Rhymes: -ʏts

Noun

muts f (plural mutsen, diminutive mutsje n)

1. tuque (knitted winter cap), a type of brimless hat; a similar soft (nearly) brimless hat

   Een muts op mijn hoofd, mijn kraag staat omhoog. Het is hier ijskoud, maar gelukkig wel droog.(Guus Meeuwis – Brabant)

   A tuque on my head, my collar stands high. Here it is ice-cold, but luckily enough, dry.

2. (informal) vagina
3. (derogatory) annoying or stupid woman
   • 2015, Natasha Oakley, Onverwachte bruiloft, →ISBN, page 21:

     Die bemoeizuchtige, oude muts moest ook een voornaam hebben, maar zij had hem nog nooit gehoord.

     That meddling, old annoying woman had to have a first name, but she had never heard it.

4. (informal) clumsy woman, a female dork
   • 2013, Rachel Renée Russell, Mijn gemuts‎^[1], →ISBN, page 15:

     Dat ik de grootste muts van de hele school ben is al erg genoeg.

     It's bad enough that I'm the biggest dork of the entire school.

Derived terms

• badmuts
• bevermuts
• bontmuts
• eiermuts
• gemutst
• kaboutermuts
• kerstmuts
• puntmuts
• slaapmuts
• theemuts

 

Descendants

• Afrikaans: mus
• Jersey Dutch: müts
• → Papiamentu: mùts
• → Saramaccan: músu
• → Sranan Tongo: musu