mudzić

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mudìti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /mud͡ʑit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /mud͡ʑit͡ɕ/

Verb

mudzić impf

1. (attested in Sieradz-Łęczyca) to linger, to loiter, to procrastinate, to be late

   Synonyms: lenić się, mięszkać, otwłaczać

   • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXII, Łęczyca, page 14:

     Cur pede sopito, gl. prigo pede lenyvą nogą, lenyvim stąpanym, cursum, gl. byeg, tempusque moraris, gl. tardis mudzysz?

     [Cur pede sopito, gl. prigo pede leniwą nogą, leniwym stąpanim, cursum, gl. bieg, tempusque moraris, gl. tardis mudzisz?]

Related terms

noun

• zmuda

 

adjective

• zmudny

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “mudzić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN