mruczeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mr̥čati.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈmru.t͡ʂɛt͡ɕ/

• (Masovia):
  • (Lubawa) IPA^(key): /ˈmru.t͡ʂɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂɛt͡ɕ
• Syllabification: mru‧czeć

Verb

mruczeć impf (perfective mruknąć)

1. (intransitive, of cats) to purr (to make a vibrating sound in the throat)
2. (intransitive) to mumble, to mutter
3. (intransitive, of engines) to purr (to make a low rumbling sound)

Verb

mruczeć impf

1. (intransitive) to hum (to make sound with lips closed)

   Synonym: nucić

2. (intransitive) to complain or protest feebly

   Synonym: szemrać

3. (intransitive, Lubawa, of a cow) Synonym of ryczeć

Conjugation

Conjugation of mruczeć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		mruczeć
present tense	1st	mruczę			mruczymy
	2nd	mruczysz			mruczycie
	3rd	mruczy			mruczą
	impersonal	mruczy się
past tense	1st	mruczałem, -(e)m mruczał	mruczałam, -(e)m mruczała	mruczałom, -(e)m mruczało	mruczeliśmy, -(e)śmy mruczeli	mruczałyśmy, -(e)śmy mruczały
	2nd	mruczałeś, -(e)ś mruczał	mruczałaś, -(e)ś mruczała	mruczałoś, -(e)ś mruczało	mruczeliście, -(e)ście mruczeli	mruczałyście, -(e)ście mruczały
	3rd	mruczał	mruczała	mruczało	mruczeli	mruczały
	impersonal	mruczano
future tense	1st	będę mruczał, będę mruczeć	będę mruczała, będę mruczeć	będę mruczało, będę mruczeć	będziemy mruczeli, będziemy mruczeć	będziemy mruczały, będziemy mruczeć
	2nd	będziesz mruczał, będziesz mruczeć	będziesz mruczała, będziesz mruczeć	będziesz mruczało, będziesz mruczeć	będziecie mruczeli, będziecie mruczeć	będziecie mruczały, będziecie mruczeć
	3rd	będzie mruczał, będzie mruczeć	będzie mruczała, będzie mruczeć	będzie mruczało, będzie mruczeć	będą mruczeli, będą mruczeć	będą mruczały, będą mruczeć
	impersonal	będzie mruczeć się
conditional	1st	mruczałbym, bym mruczał	mruczałabym, bym mruczała	mruczałobym, bym mruczało	mruczelibyśmy, byśmy mruczeli	mruczałybyśmy, byśmy mruczały
	2nd	mruczałbyś, byś mruczał	mruczałabyś, byś mruczała	mruczałobyś, byś mruczało	mruczelibyście, byście mruczeli	mruczałybyście, byście mruczały
	3rd	mruczałby, by mruczał	mruczałaby, by mruczała	mruczałoby, by mruczało	mruczeliby, by mruczeli	mruczałyby, by mruczały
	impersonal	mruczano by
imperative	1st	niech mruczę			mruczmy
	2nd	mrucz			mruczcie
	3rd	niech mruczy			niech mruczą
active adjectival participle		mruczący	mrucząca	mruczące	mruczący	mruczące
contemporary adverbial participle		mrucząc
verbal noun		mruczenie

Derived terms

interjections

• ani mru-mru

 

nouns

• mruczenie
• mruk

 

Related terms

adjectives

• mrukawy
• mrukliwy

 

nouns

• mrukliwość
• mruknięcie

 

Further reading

• mruczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mruczeć in Polish dictionaries at PWN
• Kazimierz Nitsch (1907) “mruczeć”, in “Dyalekty polskie Prus zachodnich”, in Materyały i Prace Komisyi Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie (in Polish), volume 3, Krakow: Akademia Umiejętności, page 389