mouwvegen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From mouw (“sleeve”) + vegen (“to sweep, wipe”).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]mouwvegen
- to flatter, to sweet-talk
- Synonym: vleien
Conjugation
[edit]| Conjugation of mouwvegen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | mouwvegen | |||
| past singular | veegde mouw | |||
| past participle | mouwgeveegd | |||
| infinitive | mouwvegen | |||
| gerund | mouwvegen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | veeg mouw | veegde mouw | mouwveeg | mouwveegde |
| 2nd person sing. (jij) | veegt mouw, veeg mouw2 | veegde mouw | mouwveegt | mouwveegde |
| 2nd person sing. (u) | veegt mouw | veegde mouw | mouwveegt | mouwveegde |
| 2nd person sing. (gij) | veegt mouw | veegde mouw | mouwveegt | mouwveegde |
| 3rd person singular | veegt mouw | veegde mouw | mouwveegt | mouwveegde |
| plural | vegen mouw | veegden mouw | mouwvegen | mouwveegden |
| subjunctive sing.1 | vege mouw | veegde mouw | mouwvege | mouwveegde |
| subjunctive plur.1 | vegen mouw | veegden mouw | mouwvegen | mouwveegden |
| imperative sing. | veeg mouw | |||
| imperative plur.1 | veegt mouw | |||
| participles | mouwvegend | mouwgeveegd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||