Jump to content

mosolytalan

From Wiktionary, the free dictionary

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

mosoly +‎ -talan

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈmoʃojtɒlɒn]
  • Hyphenation: mo‧soly‧ta‧lan

Adjective

[edit]

mosolytalan (comparative mosolytalanabb, superlative legmosolytalanabb)

  1. unsmiling

Declension

[edit]
Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative mosolytalan mosolytalanok
accusative mosolytalant mosolytalanokat
dative mosolytalannak mosolytalanoknak
instrumental mosolytalannal mosolytalanokkal
causal-final mosolytalanért mosolytalanokért
translative mosolytalanná mosolytalanokká
terminative mosolytalanig mosolytalanokig
essive-formal mosolytalanként mosolytalanokként
essive-modal mosolytalanul
inessive mosolytalanban mosolytalanokban
superessive mosolytalanon mosolytalanokon
adessive mosolytalannál mosolytalanoknál
illative mosolytalanba mosolytalanokba
sublative mosolytalanra mosolytalanokra
allative mosolytalanhoz mosolytalanokhoz
elative mosolytalanból mosolytalanokból
delative mosolytalanról mosolytalanokról
ablative mosolytalantól mosolytalanoktól
non-attributive
possessive – singular
mosolytalané mosolytalanoké
non-attributive
possessive – plural
mosolytalanéi mosolytalanokéi

Antonyms

[edit]

Derived terms

[edit]

See also

[edit]