Jump to content

mortificaturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of mortificō

Participle

[edit]

mortificātūrus (feminine mortificātūra, neuter mortificātūrum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative mortificātūrus mortificātūra mortificātūrum mortificātūrī mortificātūrae mortificātūra
genitive mortificātūrī mortificātūrae mortificātūrī mortificātūrōrum mortificātūrārum mortificātūrōrum
dative mortificātūrō mortificātūrae mortificātūrō mortificātūrīs
accusative mortificātūrum mortificātūram mortificātūrum mortificātūrōs mortificātūrās mortificātūra
ablative mortificātūrō mortificātūrā mortificātūrō mortificātūrīs
vocative mortificātūre mortificātūra mortificātūrum mortificātūrī mortificātūrae mortificātūra