morð

See also: mord, morth, Mord, morþ, and mǫrð

Faroese

Etymology

From Old Norse morð, from Proto-Germanic *murþą.

Pronunciation

• IPA^(key): /moːɹ/

  Rhymes: -oːɹ

Noun

morð n (genitive singular morðs, plural morð)

1. murder

Declension

n3	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	morð	morðið	morð	morðini
accusative	morð	morðið	morð	morðini
dative	morði	morðinum	morðum	morðunum
genitive	morðs	morðsins	morða	morðanna

Derived terms

• eiturmorð
• mansmorð
• sjálvmorð

Related terms

• morðari, mordari
• myrða, morða

See also

• dráp

Icelandic

Etymology

From Old Norse morð, from Proto-Germanic *murþą.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɔrð/

  Rhymes: -ɔrð

Noun

morð n (genitive singular morðs, nominative plural morð)

1. murder

Declension

Declension of morð (neuter)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	morð	morðið	morð	morðin
accusative	morð	morðið	morð	morðin
dative	morði	morðinu	morðum	morðunum
genitive	morðs	morðsins	morða	morðanna

Derived terms

• fjöldamorð
• þjóðarmorð
• morðóður

Related terms

• morðingi
• myrða

See also

• dráp

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *murþą.

Noun

morð n (genitive morðs, plural morð)

1. murder

Declension

  Declension of morð (strong a-stem)

neuter	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	morð	morðit	morð	morðin
accusative	morð	morðit	morð	morðin
dative	morði	morðinu	morðum	morðunum
genitive	morðs	morðsins	morða	morðanna

Derived terms

• morðgjarn (“murder-eager, murderous”)
• morðvargr (“murderer; someone outlawed for murder”)

Related terms

• myrða (“to murder”)
• myrðir m (“murderer”)

Descendants

• Icelandic: morð
• Faroese: morð
• Norwegian: mord
• Old Swedish: morþ
  • Swedish: mord
• Old Danish: mordh
  • Danish: mord