montri

Esperanto

Etymology

From French montrer, from Latin mōnstrō (“I show, point out, indicate”), from mōnstrum (“divine omen indicating misfortune”). Compare Italian mostrare, Portuguese and Spanish mostrar, obsolete English muster. Doublet of monstro.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈmontri]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ontri
• Hyphenation: mon‧tri

Verb

montri (present montras, past montris, future montros, conditional montrus, volitive montru)

1. to show, to indicate, to point out
   • 1910, L. L. Zamenhof, Proverbaro Esperanta:

     La lipoj ne montru, kion manĝis la buŝo.

     Don't let your lips show what your mouth ate.

Conjugation

Conjugation of montri

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		montras		montris		montros
active participle		montranta	montrantaj	montrinta	montrintaj	montronta	montrontaj
	acc.	montrantan	montrantajn	montrintan	montrintajn	montrontan	montrontajn
passive participle		montrata	montrataj	montrita	montritaj	montrota	montrotaj
	acc.	montratan	montratajn	montritan	montritajn	montrotan	montrotajn
nominal active participle		montranto	montrantoj	montrinto	montrintoj	montronto	montrontoj
	acc.	montranton	montrantojn	montrinton	montrintojn	montronton	montrontojn
nominal passive participle		montrato	montratoj	montrito	montritoj	montroto	montrotoj
	acc.	montraton	montratojn	montriton	montritojn	montroton	montrotojn
adverbial active participle		montrante		montrinte		montronte
adverbial passive participle		montrate		montrite		montrote
		infinitive	montri	imperative	montru	conditional	montrus

Derived terms

• almontri (“to point at or toward, indicate”)
• antaŭmontri (“to give a preview of”)
• montrilo (“hand (of a clock or watch); needle (of a compass)”)