monogamiczny

Polish

Etymology

From monogamia +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɔ.nɔ.ɡaˈmit͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: mo‧no‧ga‧micz‧ny

Adjective

monogamiczny (not comparable, no derived adverb)

1. monogamous

Declension

Declension of monogamiczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	monogamiczny		monogamiczna	monogamiczne	monogamiczni	monogamiczne
genitive	monogamicznego		monogamicznej	monogamicznego	monogamicznych
dative	monogamicznemu		monogamicznej	monogamicznemu	monogamicznym
accusative	monogamicznego	monogamiczny	monogamiczną	monogamiczne	monogamicznych	monogamiczne
instrumental	monogamicznym		monogamiczną	monogamicznym	monogamicznymi
locative	monogamicznym		monogamicznej	monogamicznym	monogamicznych

Related terms

• monogamia
• monogamista
• monogamistka

 

Further reading

• monogamiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• monogamiczny in Polish dictionaries at PWN