Jump to content

monirotuinen

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

moni +‎ rotuinen

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈmoniˌrotui̯nen/, [ˈmo̞niˌro̞t̪ui̯ne̞n]
  • Rhymes: -otuinen
  • Hyphenation(key): moni‧rotui‧nen

Adjective

[edit]

monirotuinen (not comparable)

  1. multiracial

Declension

[edit]
Inflection of monirotuinen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative monirotuinen monirotuiset
genitive monirotuisen monirotuisten
monirotuisien
partitive monirotuista monirotuisia
illative monirotuiseen monirotuisiin
singular plural
nominative monirotuinen monirotuiset
accusative nom. monirotuinen monirotuiset
gen. monirotuisen
genitive monirotuisen monirotuisten
monirotuisien
partitive monirotuista monirotuisia
inessive monirotuisessa monirotuisissa
elative monirotuisesta monirotuisista
illative monirotuiseen monirotuisiin
adessive monirotuisella monirotuisilla
ablative monirotuiselta monirotuisilta
allative monirotuiselle monirotuisille
essive monirotuisena monirotuisina
translative monirotuiseksi monirotuisiksi
abessive monirotuisetta monirotuisitta
instructive monirotuisin
comitative monirotuisine
Possessive forms of monirotuinen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.