mitträcke

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of mitt +‎ räcke.

Noun

[edit]

mitträcke n

  1. (road transport) median barrier

Declension

[edit]
Declension of mitträcke 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative mitträcke mitträcket mitträcken mitträckena
Genitive mitträckes mitträckets mitträckens mitträckenas

Further reading

[edit]