Jump to content

minitaturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of minitor.

Participle

[edit]

minitātūrus (feminine minitātūra, neuter minitātūrum); first/second-declension participle

  1. about to threaten

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative minitātūrus minitātūra minitātūrum minitātūrī minitātūrae minitātūra
genitive minitātūrī minitātūrae minitātūrī minitātūrōrum minitātūrārum minitātūrōrum
dative minitātūrō minitātūrae minitātūrō minitātūrīs
accusative minitātūrum minitātūram minitātūrum minitātūrōs minitātūrās minitātūra
ablative minitātūrō minitātūrā minitātūrō minitātūrīs
vocative minitātūre minitātūra minitātūrum minitātūrī minitātūrae minitātūra