Jump to content

mieszczyk

From Wiktionary, the free dictionary
See also: Mieszczyk

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From miasto +‎ -ak.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

mieszczyk m pers

  1. (Malbork) Synonym of mieszczanin

Further reading

[edit]
  • Kazimierz Nitsch (1907) “mieszczyk”, in “Dyalekty polskie Prus zachodnich”, in Materyały i Prace Komisyi Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie (in Polish), volume 3, Krakow: Akademia Umiejętności, page 390