miesić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *mě̄sìti, from Proto-Balto-Slavic *máiśīˀtei, from Proto-Indo-European *moyḱ-éye-ti, causative of *meyḱ- (to mix).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈmjɛ.ɕit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɕit͡ɕ
  • Syllabification: mie‧sić

Verb

[edit]

miesić impf

  1. (transitive) to knead (to work and press into a mass)
    Synonyms: gnieść, ugniatać

Conjugation

[edit]
Conjugation of miesić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive miesić
present tense 1st mieszę miesimy
2nd miesisz miesicie
3rd miesi mieszą
impersonal miesi się
past tense 1st miesiłem,
-(e)m miesił
miesiłam,
-(e)m miesiła
miesiłom,
-(e)m miesiło
miesiliśmy,
-(e)śmy miesili
miesiłyśmy,
-(e)śmy miesiły
2nd miesiłeś,
-(e)ś miesił
miesiłaś,
-(e)ś miesiła
miesiłoś,
-(e)ś miesiło
miesiliście,
-(e)ście miesili
miesiłyście,
-(e)ście miesiły
3rd miesił miesiła miesiło miesili miesiły
impersonal mieszono
future tense 1st będę miesił,
będę miesić
będę miesiła,
będę miesić
będę miesiło,
będę miesić
będziemy miesili,
będziemy miesić
będziemy miesiły,
będziemy miesić
2nd będziesz miesił,
będziesz miesić
będziesz miesiła,
będziesz miesić
będziesz miesiło,
będziesz miesić
będziecie miesili,
będziecie miesić
będziecie miesiły,
będziecie miesić
3rd będzie miesił,
będzie miesić
będzie miesiła,
będzie miesić
będzie miesiło,
będzie miesić
będą miesili,
będą miesić
będą miesiły,
będą miesić
impersonal będzie miesić się
conditional 1st miesiłbym,
bym miesił
miesiłabym,
bym miesiła
miesiłobym,
bym miesiło
miesilibyśmy,
byśmy miesili
miesiłybyśmy,
byśmy miesiły
2nd miesiłbyś,
byś miesił
miesiłabyś,
byś miesiła
miesiłobyś,
byś miesiło
miesilibyście,
byście miesili
miesiłybyście,
byście miesiły
3rd miesiłby,
by miesił
miesiłaby,
by miesiła
miesiłoby,
by miesiło
miesiliby,
by miesili
miesiłyby,
by miesiły
impersonal mieszono by
imperative 1st niech mieszę mieśmy
2nd mieś mieście
3rd niech miesi niech mieszą
active adjectival participle mieszący miesząca mieszące mieszący mieszące
passive adjectival participle mieszony mieszona mieszone mieszeni mieszone
contemporary adverbial participle miesząc
verbal noun mieszenie

Derived terms

[edit]
verbs
[edit]
verbs
adjective
nouns

Further reading

[edit]
  • miesić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • miesić in Polish dictionaries at PWN