merige

Old English

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈme.ri.je/

Adjective

meriġe

1. Alternative form of myrġe

Declension

Declension of meriġe — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	meriġe	meriġu, meriġo	meriġe
Accusative	meriġne	meriġe	meriġe
Genitive	meriġes	meriġre	meriġes
Dative	meriġum	meriġre	meriġum
Instrumental	meriġe	meriġre	meriġe
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	meriġe	meriġa, meriġe	meriġu, meriġo
Accusative	meriġe	meriġa, meriġe	meriġu, meriġo
Genitive	meriġra	meriġra	meriġra
Dative	meriġum	meriġum	meriġum
Instrumental	meriġum	meriġum	meriġum

Declension of meriġe — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	meriġa	meriġe	meriġe
Accusative	meriġan	meriġan	meriġe
Genitive	meriġan	meriġan	meriġan
Dative	meriġan	meriġan	meriġan
Instrumental	meriġan	meriġan	meriġan
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	meriġan	meriġan	meriġan
Accusative	meriġan	meriġan	meriġan
Genitive	meriġra, meriġena	meriġra, meriġena	meriġra, meriġena
Dative	meriġum	meriġum	meriġum
Instrumental	meriġum	meriġum	meriġum