melda

Faroese

Etymology

From Middle Low German melden, from Old Saxon meldōn, from Proto-Germanic *melþōn.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɛlta/
• Rhymes: -ɛlta

Verb

melda (third person singular past indicative meldaði, third person plural past indicative meldaðu, supine meldað)

1. to report

Conjugation

Conjugation of melda (group v-30)

infinitive	melda
supine	meldað
	present	past
first singular	meldi	meldaði
second singular	meldar	meldaði
third singular	meldar	meldaði
plural	melda	meldaðu
participle (a6)1	meldandi	meldaður
	imperative
singular	melda!
plural	meldið!

¹Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

Borrowed from Middle Low German melden, from Old Saxon meldōn, from Proto-Germanic *melþōn.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɛlta/
• Rhymes: -ɛlta

Verb

melda (weak verb, third-person singular past indicative meldaði, supine meldað)

1. to report (notify someone of [one's own] presence or status, etc.)

Conjugation

melda – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að melda
supine sagnbót		meldað
present participle lýsingarháttur nútíðar		meldandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	melda	meldaði		meldi	meldaði
	þú	meldar	meldaðir		meldir	meldaðir
	hann, hún, það	meldar	meldaði		meldi	meldaði
plural	við	meldum	melduðum		meldum	melduðum
	þið	meldið	melduðuð		meldið	melduðuð
	þeir, þær, þau	melda	melduðu		meldi	melduðu
		imperative boðháttur
singular	þú	melda (þú), meldaðu
plural	þið	meldið (þið), meldiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

meldast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að meldast
supine sagnbót		meldast
present participle lýsingarháttur nútíðar		meldandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	meldast	meldaðist		meldist	meldaðist
	þú	meldast	meldaðist		meldist	meldaðist
	hann, hún, það	meldast	meldaðist		meldist	meldaðist
plural	við	meldumst	melduðumst		meldumst	melduðumst
	þið	meldist	melduðust		meldist	melduðust
	þeir, þær, þau	meldast	melduðust		meldist	melduðust
		imperative boðháttur
singular	þú	meldast (þú), meldastu
plural	þið	meldist (þið), meldisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

meldaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	meldaður	melduð	meldað	meldaðir	meldaðar	melduð
accusative (þolfall)	meldaðan	meldaða	meldað	meldaða	meldaðar	melduð
dative (þágufall)	melduðum	meldaðri	melduðu	melduðum	melduðum	melduðum
genitive (eignarfall)	meldaðs	meldaðrar	meldaðs	meldaðra	meldaðra	meldaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	meldaði	meldaða	meldaða	melduðu	melduðu	melduðu
accusative (þolfall)	meldaða	melduðu	meldaða	melduðu	melduðu	melduðu
dative (þágufall)	meldaða	melduðu	meldaða	melduðu	melduðu	melduðu
genitive (eignarfall)	meldaða	melduðu	meldaða	melduðu	melduðu	melduðu

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• melde

Etymology

From Middle Low German melden, from Old Saxon meldōn, from Proto-Germanic *melþōn.

Pronunciation

• IPA^(key): /²mɛldɑ/, /²mɛlːɑ/

Verb

melda (present tense melder, past tense melde, past participle meldt, present participle meldande, imperative meld)

1. to report, file a complaint

   Eg melde saka til politiet.

   I reported the case to the police.

   Eg melder meg til teneste.

   I am reporting for duty.

2. to review (books, music)

   Eg melder bøker for lokalavisa mi.

   I review books for my local newspaper.

References

• “melda” in The Nynorsk Dictionary.

Old English

Etymology

meldian +‎ -a

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmel.dɑ/, [ˈmeɫ.dɑ]

Noun

melda m

1. informer

Declension

Weak:

	singular	plural
nominative	melda	meldan
accusative	meldan	meldan
genitive	meldan	meldena
dative	meldan	meldum