meedenken

Dutch

Etymology

From mee (“along”) +‎ denken (“think”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmeː.dɛŋ.kə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: mee‧den‧ken

Verb

meedenken

1. to think along

Conjugation

Conjugation of meedenken (weak with past in -cht, separable)
infinitive	meedenken
past singular	dacht mee
past participle	meegedacht
infinitive	meedenken
gerund	meedenken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	denk mee	dacht mee	meedenk	meedacht
2nd person sing. (jij)	denkt mee, denk mee2	dacht mee	meedenkt	meedacht
2nd person sing. (u)	denkt mee	dacht mee	meedenkt	meedacht
2nd person sing. (gij)	denkt mee	dacht mee	meedenkt	meedacht
3rd person singular	denkt mee	dacht mee	meedenkt	meedacht
plural	denken mee	dachten mee	meedenken	meedachten
subjunctive sing.1	denke mee	dachte mee	meedenke	meedachte
subjunctive plur.1	denken mee	dachten mee	meedenken	meedachten
imperative sing.	denk mee
imperative plur.1	denkt mee
participles	meedenkend	meegedacht
1) Archaic. 2) In case of inversion.