marny

See also: márny and marný

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *marьnъ.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈmar.nɘ/

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈmar.nɘ/
• (Lesser Poland):
  • (Goral):
    • (Żywiec) IPA^(key): /ˈmar.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -arnɘ
• Syllabification: mar‧ny

Adjective

marny (comparative marniejszy, superlative najmarniejszy, derived adverb marnie)

1. miserable
2. paltry
3. vain, futile
4. (Żywiec) Synonym of biedny (“poor”) (not rich)

Declension

Declension of marny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	marny		marna	marne	marni	marne
genitive	marnego		marnej	marnego	marnych
dative	marnemu		marnej	marnemu	marnym
accusative	marnego	marny	marną	marne	marnych	marne
instrumental	marnym		marną	marnym	marnymi
locative	marnym		marnej	marnym	marnych

Related terms

nouns

• marność
• marnota
• marnotrawstwo

verbs

• marnieć
• marnować

Further reading

• marny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• marny in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “marny”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 113
• Izydor Kopernicki (1875) “marny”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 372