markotny

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *mъrkotati + -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /marˈkɔt.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtnɨ
• Syllabification: mar‧kot‧ny

Adjective

markotny (comparative bardziej markotny, superlative najbardziej markotny, derived adverb markotnie or markotno)

1. sullen, downcast, moody, morose

   Synonyms: pochmurny, ponury, posępny

Declension

Declension of markotny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	markotny		markotna	markotne	markotni	markotne
genitive	markotnego		markotnej	markotnego	markotnych
dative	markotnemu		markotnej	markotnemu	markotnym
accusative	markotnego	markotny	markotną	markotne	markotnych	markotne
instrumental	markotnym		markotną	markotnym	markotnymi
locative	markotnym		markotnej	markotnym	markotnych

Derived terms

adjective

• zmarkotniały

 

verbs

• markotnieć
• zmarkotnieć

 

Further reading

• markotny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• markotny in Polish dictionaries at PWN