manki

See also: mänki

Esperanto

Etymology

Borrowed from French manquer.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmanki/
• Hyphenation: man‧ki
• Rhymes: -anki

• Audio:

  (file)

Verb

manki (present mankas, past mankis, future mankos, conditional mankus, volitive manku)

1. (intransitive) to be lacking, be missing; to be wanting
   • 1910, L. L. Zamenhof, Proverbaro Esperanta:

     En malsata familio mankas harmonio.

     Harmony is not found in a hungry family.

   • 1915, L. L. Zamenhof (translator), Malnova Testamento, Jesaja 34:16.

     Eĉ unu el ili ne mankos, unu ne sentos foreston de alia.

     Not even one of them will be missing, one will not feel the absence of another.

Conjugation

Conjugation of manki

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		mankas		mankis		mankos
active participle		mankanta	mankantaj	mankinta	mankintaj	mankonta	mankontaj
	acc.	mankantan	mankantajn	mankintan	mankintajn	mankontan	mankontajn
nominal active participle		mankanto	mankantoj	mankinto	mankintoj	mankonto	mankontoj
	acc.	mankanton	mankantojn	mankinton	mankintojn	mankonton	mankontojn
adverbial active participle		mankante		mankinte		mankonte
		infinitive	manki	imperative	manku	conditional	mankus

Derived terms

• mankigi
• manko

Descendants

• Ido: mankar

Japanese

Romanization

manki

1. Rōmaji transcription of まんき

Serbo-Croatian

Etymology

Borrowed from English monkey.

Noun

manki m (Cyrillic spelling манки)

1. at sign (@)

   Synonym: et znak

Tok Pisin

Alternative forms

• mangi

Etymology

From English monkey.

Noun

manki

1. boy, youth