manidar

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish معنیدار (manidar), by surface analysis, mani +‎ -dar.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɑːniˈdɑr/
• Hyphenation: ma‧ni‧dar

Adjective

manidar

1. meaningful

   Synonyms: anlamlı, manalı

   Antonyms: anlamsız, manasız

Declension

Predicative forms of manidar

present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	manidarım	manidar mıyım?
sen (you are)	manidarsın	manidar mısın?
o (he/she/it is)	manidar / manidardır	manidar mı?
biz (we are)	manidarız	manidar mıyız?
siz (you are)	manidarsınız	manidar mısınız?
onlar (they are)	manidar(lar)	manidar(lar) mı?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	manidardım	manidar mıydım?
sen (you were)	manidardın	manidar mıydın?
o (he/she/it was)	manidardı	manidar mıydı?
biz (we were)	manidardık	manidar mıydık?
siz (you were)	manidardınız	manidar mıydınız?
onlar (they were)	manidardılar	manidar mıydılar?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	manidarmışım	manidar mıymışım?
sen (you were)	manidarmışsın	manidar mıymışsın?
o (he/she/it was)	manidarmış	manidar mıymış?
biz (we were)	manidarmışız	manidar mıymışız?
siz (you were)	manidarmışsınız	manidar mıymışsınız?
onlar (they were)	manidarmışlar	manidar mıymışlar?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	manidarsam	manidar mıysam?
sen (if you)	manidarsan	manidar mıysan?
o (if he/she/it)	manidarsa	manidar mıysa?
biz (if we)	manidarsak	manidar mıysak?
siz (if you)	manidarsanız	manidar mıysanız?
onlar (if they)	manidarsalar	manidar mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

References

• “manidar”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu