mǫrðr
Appearance
Old Norse
[edit]Etymology
[edit]From Proto-Germanic *marþuz.
Noun
[edit]mǫrðr m (genitive marðar, dative merði, plural merðir, accusative plural mǫrðu)
Declension
[edit]masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | mǫrðr | mǫrðrinn | merðir | merðirnir |
accusative | mǫrð | mǫrðinn | mǫrðu | mǫrðuna |
dative | merði | merðinum | mǫrðum | mǫrðunum |
genitive | marðar | marðarins | marða | marðanna |
Descendants
[edit]- Icelandic: mörður
- Faroese: mørður
- Norwegian Nynorsk: mord, mår; (dialectal) mard (mał, mar)
- Old Swedish: mārþer
- Swedish: mård c
- Danish: mår c
- Norwegian Bokmål: mår
Further reading
[edit]- Zoëga, Geir T. (1910) “mörðr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 307; also available at the [https://archive.org/stream/concisedictionar001857
- page/307 Internet Archive]