Jump to content

mężczyzna

From Wiktionary, the free dictionary
See also: mężczyzną

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *mǫžьščina. By surface analysis, męski +‎ -yzna. First attested in c. 1408.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /mæ̃ʃʲt͡ʃʲɨzna/
  • IPA(key): (15th CE) /mæ̃ʃʲt͡ʃʲɨzna/

Noun

[edit]

mężczyzna f

  1. (attested in Masovia) man (adult male)
  2. (collective, attested in Greater Poland) men
    • 1858 [c. 1408], Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, Poniec, page 124:
      Ten o to vrazony... nye ma rodzyny albo przyrodzonych przyyaczyely mąszczyszny
      [Ten [o]to urażony... nie ma rodziny albo przyrodzonych przyjacieli mężczyzny]
    • 1874-1891 [End of the 15th cenetury], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXV, page 202:
      Mąssczyssny laici
      [Mężczyzny laici]
  3. (attested in Masovia) male child
    • 1928 [End of the fifteenth century], Jan Janów, editor, Zespół ewangelijny Biblioteki Ordynacji Zamoyskich nr 1116, Warsaw, page 294:
      Vszelka mąszczysna odvarzayacza zywoth szwyathe panv bądzye vezvano (omne masculinum adaperiens vulvam sanctum domino vocabitur Luc 2, 23)
      [Wszelka mężczyzna otwarzająca żywot święte Panu będzie wezwano (omne masculinum adaperiens vulvam sanctum domino vocabitur Luc 2, 23)]

Descendants

[edit]
  • Polish: mężczyzna

References

[edit]
  • Boryś, Wiesław (2005) “mężczyzna”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “mężczyzna”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “mężczyzna 1-3”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “mężczyzna”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl
mężczyźni

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish mężczyzna. By surface analysis, męski +‎ -yzna.

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /mɛw̃ʂˈt͡ʂɘz.na/, /mɛnʂˈt͡ʂɘz.na/
  • Audio 1:(file)
  • Audio 2:(file)
  • Rhymes: -ɘzna
  • Syllabification: męż‧czyz‧na

Noun

[edit]

mężczyzna m pers (related adjective męski)

  1. man, male (adult male human)
    Coordinate term: kobieta
  2. (colloquial) man (male partner, object of romantic interest, or lover)

Usage notes

[edit]

In the 16th century, mężczyzna was used as a feminine noun, changing to a masculine noun in the 17th century.

Declension

[edit]

Noun

[edit]

mężczyzna f

  1. (Middle Polish, collective) men

Derived terms

[edit]
adverbs
nouns

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), mężczyzna is one of the most used words in Polish, appearing 10 times in scientific texts, 17 times in news, 2 times in essays, 49 times in fiction, and 32 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 110 times, making it the 561st most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

[edit]
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “mężczyzna”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 241

Further reading

[edit]