mącić

See also: macic

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish mącić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɔɲ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: mą‧cić

Verb

mącić impf (perfective zmącić)

1. (transitive) to stir, to disturb, to muddy (e.g. water)

   Synonyms: bełtać, mieszać

   • 1937, Miguel de Cervantes Saavedra, translated by Edward Boye, Przedziwny Hidalgo Don Kichot z Manczy, Wydawnictwo J. Mortkowicza, part 2, chapter 26:

     Jest to prawda bardzo oczywista; pocóż tedy mam się rozbierać z szatek i mścić się na tych drzewach, które mi nic nie zawiniły? Również nie mam potrzeby mącić przezroczej wody w strumieniach, które ugaszą moje pragnienie, gdy mi się pić będzie chciało.

     This is a very evident truth; so why should I take off my robes and take revenge on these trees, which have done nothing to me? Likewise, I have no need to muddy the clear water in the streams which will quench my thirst when I want to drink.

   • 2014, Katarzyna Michalak, Serce Ferrina‎^[1], archived from the original on 2024-07-07:

     Szczękając zębami, uniosła głowę i spojrzała w morze, chcąc choć w ten sposób pożegnać dzielnych morskich towarzyszy, ale powierzchnię wody mąciły jedynie łagodne fale.

     With her teeth chattering, she raised her head and looked at the sea, wanting to say goodbye to her brave companions at sea at least in this way, but only gentle waves disturbed the surface of the water.

2. (transitive) to disturb, to stir (e.g. a situation)

   Synonyms: przeszkadzać, zakłócać

3. (transitive) to ruffle, to muddy (e.g. one's senses)

   Synonyms: mierzwić, stroszyć, wzburzać

4. (transitive) to blather

   Synonyms: see Thesaurus:bredzić

5. (reflexive with się) to be stired (e.g. water)
6. (reflexive with się) to permeate (e.g. a smell)
7. (reflexive with się, of a situation, nation, etc.) to be disturbed, to be stirred; to roil
8. (reflexive with się) to be ruffled, to be muddied (e.g. one's senses)

Conjugation

Conjugation of mącić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		mącić
present tense	1st	mącę			mącimy
	2nd	mącisz			mącicie
	3rd	mąci			mącą
	impersonal	mąci się
past tense	1st	mąciłem, -(e)m mącił	mąciłam, -(e)m mąciła	mąciłom, -(e)m mąciło	mąciliśmy, -(e)śmy mącili	mąciłyśmy, -(e)śmy mąciły
	2nd	mąciłeś, -(e)ś mącił	mąciłaś, -(e)ś mąciła	mąciłoś, -(e)ś mąciło	mąciliście, -(e)ście mącili	mąciłyście, -(e)ście mąciły
	3rd	mącił	mąciła	mąciło	mącili	mąciły
	impersonal	mącono
future tense	1st	będę mącił, będę mącić	będę mąciła, będę mącić	będę mąciło, będę mącić	będziemy mącili, będziemy mącić	będziemy mąciły, będziemy mącić
	2nd	będziesz mącił, będziesz mącić	będziesz mąciła, będziesz mącić	będziesz mąciło, będziesz mącić	będziecie mącili, będziecie mącić	będziecie mąciły, będziecie mącić
	3rd	będzie mącił, będzie mącić	będzie mąciła, będzie mącić	będzie mąciło, będzie mącić	będą mącili, będą mącić	będą mąciły, będą mącić
	impersonal	będzie mącić się
conditional	1st	mąciłbym, bym mącił	mąciłabym, bym mąciła	mąciłobym, bym mąciło	mącilibyśmy, byśmy mącili	mąciłybyśmy, byśmy mąciły
	2nd	mąciłbyś, byś mącił	mąciłabyś, byś mąciła	mąciłobyś, byś mąciło	mącilibyście, byście mącili	mąciłybyście, byście mąciły
	3rd	mąciłby, by mącił	mąciłaby, by mąciła	mąciłoby, by mąciło	mąciliby, by mącili	mąciłyby, by mąciły
	impersonal	mącono by
imperative	1st	niech mącę			mąćmy
	2nd	mąć			mąćcie
	3rd	niech mąci			niech mącą
active adjectival participle		mącący	mącąca	mącące	mącący	mącące
passive adjectival participle		mącony	mącona	mącone	mąceni	mącone
contemporary adverbial participle		mącąc
verbal noun		mącenie

Derived terms

verbs

• namącić pf
• odmącić pf
• pomącić pf
• rozmącać impf, rozmącić pf
• zamącać impf, zamącić pf

Related terms

adjectives

• mącicielski
• mętny

nouns

• mąciciel
• mąciwoda
• mątewka
• mątwa
• męt
• mętność
• męty

Further reading

• mącić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mącić in Polish dictionaries at PWN