mükemmel

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مكمل (mükemmel), from Arabic مُكَمَّل (mukammal).

Pronunciation

• IPA^(key): /mycemˈmel/

Adjective

mükemmel

1. perfect
2. excellent

Declension

Predicative forms of mükemmel

present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	mükemmelim	mükemmel miyim?
sen (you are)	mükemmelsin	mükemmel misin?
o (he/she/it is)	mükemmel / mükemmeldir	mükemmel mi?
biz (we are)	mükemmeliz	mükemmel miyiz?
siz (you are)	mükemmelsiniz	mükemmel misiniz?
onlar (they are)	mükemmel(ler)	mükemmel(ler) mi?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	mükemmeldim	mükemmel miydim?
sen (you were)	mükemmeldin	mükemmel miydin?
o (he/she/it was)	mükemmeldi	mükemmel miydi?
biz (we were)	mükemmeldik	mükemmel miydik?
siz (you were)	mükemmeldiniz	mükemmel miydiniz?
onlar (they were)	mükemmeldiler	mükemmel miydiler?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	mükemmelmişim	mükemmel miymişim?
sen (you were)	mükemmelmişsin	mükemmel miymişsin?
o (he/she/it was)	mükemmelmiş	mükemmel miymiş?
biz (we were)	mükemmelmişiz	mükemmel miymişiz?
siz (you were)	mükemmelmişsiniz	mükemmel miymişsiniz?
onlar (they were)	mükemmelmişler	mükemmel miymişler?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	mükemmelsem	mükemmel miysem?
sen (if you)	mükemmelsen	mükemmel miysen?
o (if he/she/it)	mükemmelse	mükemmel miyse?
biz (if we)	mükemmelsek	mükemmel miysek?
siz (if you)	mükemmelseniz	mükemmel miyseniz?
onlar (if they)	mükemmelseler	mükemmel miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Derived terms

• mükemmellik
• müq

Related terms

• mükemmeliyet (“perfection”)

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “mükemmel”, in Nişanyan Sözlük
• Redhouse, James W. (1890) “مكمل”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1959