míbhuntáiste

Irish

Etymology

From mí- (negative prefix) +‎ buntáiste (“advantage”).

Noun

míbhuntáiste m (genitive singular míbhuntáiste, nominative plural míbhuntáistí)

1. disadvantage

Declension

Declension of míbhuntáiste (fourth declension)

bare forms case singular plural nominative míbhuntáiste míbhuntáistí vocative a mhíbhuntáiste a mhíbhuntáistí genitive míbhuntáiste míbhuntáistí dative míbhuntáiste míbhuntáistí forms with the definite article case singular plural nominative an míbhuntáiste na míbhuntáistí genitive an mhíbhuntáiste na míbhuntáistí dative leis an míbhuntáiste don mhíbhuntáiste leis na míbhuntáistí

Derived terms

• míbhuntáisteach (“disadvantageous”)

Mutation

Mutated forms of míbhuntáiste

radical	lenition	eclipsis
míbhuntáiste	mhíbhuntáiste	not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “míbhuntáiste”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN