lesgeven

Dutch

Etymology

From les +‎ geven.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlɛsˌɣeː.və(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

lesgeven

1. to teach in class

Conjugation

Conjugation of lesgeven (strong class 5, separable)
infinitive	lesgeven
past singular	gaf les
past participle	lesgegeven
infinitive	lesgeven
gerund	lesgeven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	geef les	gaf les	lesgeef	lesgaf
2nd person sing. (jij)	geeft les, geef les2	gaf les	lesgeeft	lesgaf
2nd person sing. (u)	geeft les	gaf les	lesgeeft	lesgaf
2nd person sing. (gij)	geeft les	gaaft les	lesgeeft	lesgaaft
3rd person singular	geeft les	gaf les	lesgeeft	lesgaf
plural	geven les	gaven les	lesgeven	lesgaven
subjunctive sing.1	geve les	gave les	lesgeve	lesgave
subjunctive plur.1	geven les	gaven les	lesgeven	lesgaven
imperative sing.	geef les
imperative plur.1	geeft les
participles	lesgevend	lesgegeven
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• geven les