Jump to content

legnagyobbik

From Wiktionary, the free dictionary

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

From legnagyobb +‎ -ik (unique identification suffix), from leg- +‎ nagyobb.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈlɛɡnɒɟobːik]
  • Hyphenation: leg‧na‧gyob‧bik

Adjective

[edit]

legnagyobbik

  1. unique identification form of legnagyobb
    a legnagyobbikthe largest one

Declension

[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative legnagyobbik legnagyobbikak
accusative legnagyobbikat legnagyobbikakat
dative legnagyobbiknak legnagyobbikaknak
instrumental legnagyobbikkal legnagyobbikakkal
causal-final legnagyobbikért legnagyobbikakért
translative legnagyobbikká legnagyobbikakká
terminative legnagyobbikig legnagyobbikakig
essive-formal legnagyobbikként legnagyobbikakként
essive-modal
inessive legnagyobbikban legnagyobbikakban
superessive legnagyobbikon legnagyobbikakon
adessive legnagyobbiknál legnagyobbikaknál
illative legnagyobbikba legnagyobbikakba
sublative legnagyobbikra legnagyobbikakra
allative legnagyobbikhoz legnagyobbikakhoz
elative legnagyobbikból legnagyobbikakból
delative legnagyobbikról legnagyobbikakról
ablative legnagyobbiktól legnagyobbikaktól
non-attributive
possessive – singular
legnagyobbiké legnagyobbikaké
non-attributive
possessive – plural
legnagyobbikéi legnagyobbikakéi