launa

See also: laună, ļaunā, and ļauna

Gothic

launa

From Old Norse launa (“to reward”), compare Swedish lön (“a reward, salary”), belöna (“to reward”).

launa (weak verb, third-person singular past indicative launaði, supine launað)

to recompense, to reward [with dative ‘someone’ and accusative ‘for something’]
Synonyms: borga bætur, umbuna, endurgjalda
to pay wages, to remunerate [with dative ‘someone’]
Synonym: greiða kaup

Þetta er illa greitt starf.
This is a badly paid job.

launa — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að launa
supine (sagnbót)		launað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		launandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég launa	við launum	present (nútíð)	ég launi	við launum
	þú launar	þið launið		þú launir	þið launið
	hann, hún, það launar	þeir, þær, þau launa		hann, hún, það launi	þeir, þær, þau launi

past (þátíð)	ég launaði	við launuðum	past (þátíð)	ég launaði	við launuðum
	þú launaðir	þið launuðuð		þú launaðir	þið launuðuð
	hann, hún, það launaði	þeir, þær, þau launuðu		hann, hún, það launaði	þeir, þær, þau launuðu

imperative (boðháttur)	launa (þú)	launið (þið)
	launaðu	launiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

launast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að launast
supine (sagnbót)		launast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		launandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég launast	við launumst	present (nútíð)	ég launist	við launumst
	þú launast	þið launist		þú launist	þið launist
	hann, hún, það launast	þeir, þær, þau launast		hann, hún, það launist	þeir, þær, þau launist

past (þátíð)	ég launaðist	við launuðumst	past (þátíð)	ég launaðist	við launuðumst
	þú launaðist	þið launuðust		þú launaðist	þið launuðust
	hann, hún, það launaðist	þeir, þær, þau launuðust		hann, hún, það launaðist	þeir, þær, þau launuðust

imperative (boðháttur)	launast (þú)	launist (þið)
	launastu	launisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

launaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	launaður	launuð	launað	launaðir	launaðar	launuð
accusative (þolfall)	launaðan	launaða	launað	launaða	launaðar	launuð
dative (þágufall)	launuðum	launaðri	launuðu	launuðum	launuðum	launuðum
genitive (eignarfall)	launaðs	launaðrar	launaðs	launaðra	launaðra	launaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	launaði	launaða	launaða	launuðu	launuðu	launuðu
accusative (þolfall)	launaða	launuðu	launaða	launuðu	launuðu	launuðu
dative (þágufall)	launaða	launuðu	launaða	launuðu	launuðu	launuðu
genitive (eignarfall)	launaða	launuðu	launaða	launuðu	launuðu	launuðu

launa

launa f