Jump to content

lanceren

From Wiktionary, the free dictionary

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French lancer, ultimately from Latin lancēre.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /lɑnˈseː.rə(n)/
  • Audio:(file)

Verb

[edit]

lanceren

  1. to launch

Conjugation

[edit]
Conjugation of lanceren (weak)
infinitive lanceren
past singular lanceerde
past participle gelanceerd
infinitive lanceren
gerund lanceren n
present tense past tense
1st person singular lanceer lanceerde
2nd person sing. (jij) lanceert, lanceer2 lanceerde
2nd person sing. (u) lanceert lanceerde
2nd person sing. (gij) lanceert lanceerde
3rd person singular lanceert lanceerde
plural lanceren lanceerden
subjunctive sing.1 lancere lanceerde
subjunctive plur.1 lanceren lanceerden
imperative sing. lanceer
imperative plur.1 lanceert
participles lancerend gelanceerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Descendants

[edit]
  • Indonesian: lansir