lanĉi

See also: lanci and lănci

Esperanto

Etymology

Borrowed from Italian lanciare and English launch, both from Latin lanceō, ultimately of Celtic origin. Compare French lancer, German lancieren. Doublet of lanco.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈlant͡ʃi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ant͡ʃi
• Hyphenation: lan‧ĉi

Verb

lanĉi (present lanĉas, past lanĉis, future lanĉos, conditional lanĉus, volitive lanĉu)

1. to launch (all senses)

Conjugation

Conjugation of lanĉi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		lanĉas		lanĉis		lanĉos
active participle		lanĉanta	lanĉantaj	lanĉinta	lanĉintaj	lanĉonta	lanĉontaj
	acc.	lanĉantan	lanĉantajn	lanĉintan	lanĉintajn	lanĉontan	lanĉontajn
passive participle		lanĉata	lanĉataj	lanĉita	lanĉitaj	lanĉota	lanĉotaj
	acc.	lanĉatan	lanĉatajn	lanĉitan	lanĉitajn	lanĉotan	lanĉotajn
nominal active participle		lanĉanto	lanĉantoj	lanĉinto	lanĉintoj	lanĉonto	lanĉontoj
	acc.	lanĉanton	lanĉantojn	lanĉinton	lanĉintojn	lanĉonton	lanĉontojn
nominal passive participle		lanĉato	lanĉatoj	lanĉito	lanĉitoj	lanĉoto	lanĉotoj
	acc.	lanĉaton	lanĉatojn	lanĉiton	lanĉitojn	lanĉoton	lanĉotojn
adverbial active participle		lanĉante		lanĉinte		lanĉonte
adverbial passive participle		lanĉate		lanĉite		lanĉote

infinitive		lanĉi						imperative		lanĉu						conditional		lanĉus

Derived terms

• lanĉado
• lanĉo
• lanĉulo