Jump to content

laimeahko

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

laimea +‎ -hko

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈlɑi̯meɑhko/, [ˈlɑ̝i̯me̞ˌɑ̝xko̞]
  • Rhymes: -ɑhko
  • Hyphenation(key): lai‧me‧ah‧ko

Adjective

[edit]

laimeahko (comparative laimeahkompi, superlative laimeahkoin)

  1. Quite diluted.

Declension

[edit]
Inflection of laimeahko (Kotus type 1/valo, no gradation)
nominative laimeahko laimeahkot
genitive laimeahkon laimeahkojen
partitive laimeahkoa laimeahkoja
illative laimeahkoon laimeahkoihin
singular plural
nominative laimeahko laimeahkot
accusative nom. laimeahko laimeahkot
gen. laimeahkon
genitive laimeahkon laimeahkojen
partitive laimeahkoa laimeahkoja
inessive laimeahkossa laimeahkoissa
elative laimeahkosta laimeahkoista
illative laimeahkoon laimeahkoihin
adessive laimeahkolla laimeahkoilla
ablative laimeahkolta laimeahkoilta
allative laimeahkolle laimeahkoille
essive laimeahkona laimeahkoina
translative laimeahkoksi laimeahkoiksi
abessive laimeahkotta laimeahkoitta
instructive laimeahkoin
comitative laimeahkoine
Possessive forms of laimeahko (Kotus type 1/valo, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.