laetificatus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of laetificō
Participle
[edit]laetificātus (feminine laetificāta, neuter laetificātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | laetificātus | laetificāta | laetificātum | laetificātī | laetificātae | laetificāta | |
| genitive | laetificātī | laetificātae | laetificātī | laetificātōrum | laetificātārum | laetificātōrum | |
| dative | laetificātō | laetificātae | laetificātō | laetificātīs | |||
| accusative | laetificātum | laetificātam | laetificātum | laetificātōs | laetificātās | laetificāta | |
| ablative | laetificātō | laetificātā | laetificātō | laetificātīs | |||
| vocative | laetificāte | laetificāta | laetificātum | laetificātī | laetificātae | laetificāta | |