lúgva
Jump to navigation
Jump to search
Faroese
[edit]Etymology
[edit]From Old Norse ljúga (“to lie”), from Proto-Germanic *leuganą, from Proto-Indo-European *lewgʰ-.
Verb
[edit]lúgva (third person singular past indicative leyg, third person plural past indicative lugu, supine logið)
- to lie, to tell lies
Conjugation
[edit]Conjugation of lúgva (group v-41) | ||
---|---|---|
infinitive | lúgva | |
supine | logið | |
participle (a26)1 | lúgvandi | login |
present | past | |
first singular | lúgvi | leyg |
second singular | lýgur | leygst |
third singular | lýgur | leyg |
plural | lúgva | lugu |
imperative | ||
singular | lúg! | |
plural | lúgið! | |
1Only the past participle being declined. |
Alternative forms
[edit]Verb
[edit]lúgva (third person singular past indicative lúgvaði, third person plural past indicative lúgvaðu, supine lúgvað)
- (transitive) To make sleepy or weary.
Conjugation
[edit]Conjugation of lúgva (group v-30) | ||
---|---|---|
infinitive | lúgva | |
supine | lúgvað | |
participle (a6)1 | lúgvandi | lúgvaður |
present | past | |
first singular | lúgvi | lúgvaði |
second singular | lúgvar | lúgvaði |
third singular | lúgvar | lúgvaði |
plural | lúgva | lúgvaðu |
imperative | ||
singular | lúgva! | |
plural | lúgvið! | |
1Only the past participle being declined. |