kwistig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch quistich. Equivalent to kwisten +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʋɪs.təx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: kwis‧tig
• Rhymes: -ɪstəx

Adjective

kwistig (comparative kwistiger, superlative kwistigst)

1. generous, giving or spending liberally

   Synonyms: gul, vrijgevig

2. (archaic, except when modified by te) wasteful, profligate, prodigal

   Synonyms: spilziek, verkwistend

Declension

Declension of kwistig
uninflected	kwistig
inflected	kwistige
comparative	kwistiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		kwistig	kwistiger	het kwistigst het kwistigste
indefinite	m./f. sing.	kwistige	kwistigere	kwistigste
	n. sing.	kwistig	kwistiger	kwistigste
	plural	kwistige	kwistigere	kwistigste
definite		kwistige	kwistigere	kwistigste
partitive		kwistigs	kwistigers	—

Derived terms

• kwistigheid