kviða

See also: kvida and kvíða

Icelandic

Etymology

Inherited from Old Norse kviða.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰvɪːða/
  • Rhymes: -ɪːða

Noun

kviða f (genitive singular kviðu, nominative plural kviður)

1. epic poem

Declension

Declension of kviða (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	kviða	kviðan	kviður	kviðurnar
accusative	kviðu	kviðuna	kviður	kviðurnar
dative	kviðu	kviðunni	kviðum	kviðunum
genitive	kviðu	kviðunnar	kviðna, kviða	kviðnanna, kviðanna

Old Norse

Etymology

Related to kveða.

Noun

kviða f (genitive kviðu)

1. a ballad, narrative poem

Declension

Declension of kviða (weak ōn-stem)

feminine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	kviða	kviðan	kviður	kviðurnar
accusative	kviðu	kviðuna	kviður	kviðurnar
dative	kviðu	kviðunni	kviðum	kviðunum
genitive	kviðu	kviðunnar	kviðna	kviðnanna

Derived terms

• kviðuháttr

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910) “kviða”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 254; also available at the [https://archive.org/stream/concisedictionar001857

1. page/254 Internet Archive]