Jump to content

kriaĉi

From Wiktionary, the free dictionary

Esperanto

[edit]

Etymology

[edit]

From krii (to cry; to shout) +‎ -aĉ-.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kriˈat͡ʃi/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ʃi
  • Hyphenation: kri‧aĉ‧i

Verb

[edit]

kriaĉi (present kriaĉas, past kriaĉis, future kriaĉos, conditional kriaĉus, volitive kriaĉu)

  1. to screech

Conjugation

[edit]
Conjugation of kriaĉi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense kriaĉas kriaĉis kriaĉos
active participle kriaĉanta kriaĉantaj kriaĉinta kriaĉintaj kriaĉonta kriaĉontaj
acc. kriaĉantan kriaĉantajn kriaĉintan kriaĉintajn kriaĉontan kriaĉontajn
passive participle kriaĉata kriaĉataj kriaĉita kriaĉitaj kriaĉota kriaĉotaj
acc. kriaĉatan kriaĉatajn kriaĉitan kriaĉitajn kriaĉotan kriaĉotajn
nominal active participle kriaĉanto kriaĉantoj kriaĉinto kriaĉintoj kriaĉonto kriaĉontoj
acc. kriaĉanton kriaĉantojn kriaĉinton kriaĉintojn kriaĉonton kriaĉontojn
nominal passive participle kriaĉato kriaĉatoj kriaĉito kriaĉitoj kriaĉoto kriaĉotoj
acc. kriaĉaton kriaĉatojn kriaĉiton kriaĉitojn kriaĉoton kriaĉotojn
adverbial active participle kriaĉante kriaĉinte kriaĉonte
adverbial passive participle kriaĉate kriaĉite kriaĉote
infinitive kriaĉi imperative kriaĉu conditional kriaĉus