Jump to content

krakkaaminen

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

krakata +‎ -minen

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkrɑkːɑːminen/, [ˈkrɑ̝kːɑ̝ːˌmine̞n]
  • Rhymes: -inen
  • Hyphenation(key): krak‧kaa‧mi‧nen

Noun

[edit]

krakkaaminen

  1. verbal noun of krakata
    1. (chemistry) cracking

Declension

[edit]
Inflection of krakkaaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative krakkaaminen krakkaamiset
genitive krakkaamisen krakkaamisten
krakkaamisien
partitive krakkaamista krakkaamisia
illative krakkaamiseen krakkaamisiin
singular plural
nominative krakkaaminen krakkaamiset
accusative nom. krakkaaminen krakkaamiset
gen. krakkaamisen
genitive krakkaamisen krakkaamisten
krakkaamisien
partitive krakkaamista krakkaamisia
inessive krakkaamisessa krakkaamisissa
elative krakkaamisesta krakkaamisista
illative krakkaamiseen krakkaamisiin
adessive krakkaamisella krakkaamisilla
ablative krakkaamiselta krakkaamisilta
allative krakkaamiselle krakkaamisille
essive krakkaamisena krakkaamisina
translative krakkaamiseksi krakkaamisiksi
abessive krakkaamisetta krakkaamisitta
instructive krakkaamisin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of krakkaaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)