krúna

See also: kruna

Faroese

Etymology

From Latin corona (“crown”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɹʉuːna/

Noun

krúna f (genitive singular krúnu, plural krúnur)

1. crown
2. treetop

Declension

f1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	krúna	krúnan	krúnur	krúnurnar
accusative	krúnu	krúnuna	krúnur	krúnurnar
dative	krúnu	krúnuni	krúnum	krúnunum
genitive	krúnu	krúnunnar	krúna	krúnanna

See also

• króna (money)

Verb

krúna (third person singular past indicative krúnaði, third person plural past indicative krúnað, supine krúnað)

1. (rare) to crown

Conjugation

Conjugation of krúna (group v-30)

infinitive	krúna
supine	krúnað
	present	past
first singular	krúni	krúnaði
second singular	krúnar	krúnaði
third singular	krúnar	krúnaði
plural	krúna	krúnaðu
participle (a6)1	krúnandi	krúnaður
	imperative
singular	krúna!
plural	krúnið!

¹Only the past participle being declined.

Synonyms

• (common): krýna

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰruna/, [ˈkʰruːna]

  Rhymes: -uːna

Etymology 1

From Latin corōna (“crown”).

Noun

krúna f (genitive singular krúnu, nominative plural krúnur)

1. (obsolete) crown, diadem

   Synonym: kóróna

2. crown, throne (figurative for the state as the estate and realm of a monarch)
3. crown (topmost part of the head)

Declension

Declension of krúna (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	krúna	krúnan	krúnur	krúnurnar
accusative	krúnu	krúnuna	krúnur	krúnurnar
dative	krúnu	krúnunni	krúnum	krúnunum
genitive	krúnu	krúnunnar	krúna	krúnanna

Derived terms

• krúnóttur
• krúnuraka
• krúnuvígsla

Etymology 2

Verb

krúna

1. (obsolete) to crown

   Synonym: krýna

Conjugation

krúna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að krúna
supine (sagnbót)		krúnað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		krúnandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég krúna	við krúnum	present (nútíð)	ég krúni	við krúnum
	þú krúnar	þið krúnið		þú krúnir	þið krúnið
	hann, hún, það krúnar	þeir, þær, þau krúna		hann, hún, það krúni	þeir, þær, þau krúni
past (þátíð)	ég krúnaði	við krúnuðum	past (þátíð)	ég krúnaði	við krúnuðum
	þú krúnaðir	þið krúnuðuð		þú krúnaðir	þið krúnuðuð
	hann, hún, það krúnaði	þeir, þær, þau krúnuðu		hann, hún, það krúnaði	þeir, þær, þau krúnuðu
imperative (boðháttur)	krúna (þú)	krúnið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	krúnaðu	krúniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

krúnast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að krúnast
supine (sagnbót)		krúnast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		krúnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég krúnast	við krúnumst	present (nútíð)	ég krúnist	við krúnumst
	þú krúnast	þið krúnist		þú krúnist	þið krúnist
	hann, hún, það krúnast	þeir, þær, þau krúnast		hann, hún, það krúnist	þeir, þær, þau krúnist
past (þátíð)	ég krúnaðist	við krúnuðumst	past (þátíð)	ég krúnaðist	við krúnuðumst
	þú krúnaðist	þið krúnuðust		þú krúnaðist	þið krúnuðust
	hann, hún, það krúnaðist	þeir, þær, þau krúnuðust		hann, hún, það krúnaðist	þeir, þær, þau krúnuðust
imperative (boðháttur)	krúnast (þú)	krúnist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	krúnastu	krúnisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

krúnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	krúnaður	krúnuð	krúnað		krúnaðir	krúnaðar	krúnuð
accusative (þolfall)	krúnaðan	krúnaða	krúnað		krúnaða	krúnaðar	krúnuð
dative (þágufall)	krúnuðum	krúnaðri	krúnuðu		krúnuðum	krúnuðum	krúnuðum
genitive (eignarfall)	krúnaðs	krúnaðrar	krúnaðs		krúnaðra	krúnaðra	krúnaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	krúnaði	krúnaða	krúnaða		krúnuðu	krúnuðu	krúnuðu
accusative (þolfall)	krúnaða	krúnuðu	krúnaða		krúnuðu	krúnuðu	krúnuðu
dative (þágufall)	krúnaða	krúnuðu	krúnaða		krúnuðu	krúnuðu	krúnuðu
genitive (eignarfall)	krúnaða	krúnuðu	krúnaða		krúnuðu	krúnuðu	krúnuðu