krótkowidz

Polish

Etymology

From krótki +‎ -o- +‎ widz.

Pronunciation

• IPA^(key): /krutˈkɔ.vit͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvit͡s
• Syllabification: krót‧ko‧widz

Noun

krótkowidz m pers

1. a near-sighted person; a myope

   Antonym: dalekowidz

Declension

Declension of krótkowidz

	singular	plural
nominative	krótkowidz	krótkowidze
genitive	krótkowidza	krótkowidzów
dative	krótkowidzowi	krótkowidzom
accusative	krótkowidza	krótkowidzów
instrumental	krótkowidzem	krótkowidzami
locative	krótkowidzu	krótkowidzach
vocative	krótkowidzu	krótkowidze

Related terms

adjectives

• krótkowidny
• krótkowidzący

 

noun

• krótkowidztwo

 

Further reading

• krótkowidz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• krótkowidz in Polish dictionaries at PWN