kosmogoninen

Finnish

Etymology

Internationalism (see English cosmogonic). Adapted with the adjectival suffix +‎ -inen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkosmoɡoninen/, [ˈko̞s̠mo̞ˌɡo̞nine̞n]
• Rhymes: -oninen
• Syllabification^(key): kos‧mo‧go‧ni‧nen

Adjective

kosmogoninen

1. cosmogonic, cosmogonical

Declension

Inflection of kosmogoninen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative		kosmogoninen	kosmogoniset
genitive		kosmogonisen	kosmogonisten kosmogonisien
partitive		kosmogonista	kosmogonisia
illative		kosmogoniseen	kosmogonisiin
		singular	plural
nominative		kosmogoninen	kosmogoniset
accusative	nom.	kosmogoninen	kosmogoniset
	gen.	kosmogonisen
genitive		kosmogonisen	kosmogonisten kosmogonisien
partitive		kosmogonista	kosmogonisia
inessive		kosmogonisessa	kosmogonisissa
elative		kosmogonisesta	kosmogonisista
illative		kosmogoniseen	kosmogonisiin
adessive		kosmogonisella	kosmogonisilla
ablative		kosmogoniselta	kosmogonisilta
allative		kosmogoniselle	kosmogonisille
essive		kosmogonisena	kosmogonisina
translative		kosmogoniseksi	kosmogonisiksi
abessive		kosmogonisetta	kosmogonisitta
instructive		—	kosmogonisin
comitative		—	kosmogonisine

Possessive forms of kosmogoninen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor singular plural nominative kosmogoniseni kosmogoniseni accusative nom. kosmogoniseni kosmogoniseni gen. kosmogoniseni genitive kosmogoniseni kosmogonisteni kosmogonisieni partitive kosmogonistani kosmogonisiani inessive kosmogonisessani kosmogonisissani elative kosmogonisestani kosmogonisistani illative kosmogoniseeni kosmogonisiini adessive kosmogonisellani kosmogonisillani ablative kosmogoniseltani kosmogonisiltani allative kosmogoniselleni kosmogonisilleni essive kosmogonisenani kosmogonisinani translative kosmogonisekseni kosmogonisikseni abessive kosmogonisettani kosmogonisittani instructive — — comitative — kosmogonisineni second-person singular possessor singular plural nominative kosmogonisesi kosmogonisesi accusative nom. kosmogonisesi kosmogonisesi gen. kosmogonisesi genitive kosmogonisesi kosmogonistesi kosmogonisiesi partitive kosmogonistasi kosmogonisiasi inessive kosmogonisessasi kosmogonisissasi elative kosmogonisestasi kosmogonisistasi illative kosmogoniseesi kosmogonisiisi adessive kosmogonisellasi kosmogonisillasi ablative kosmogoniseltasi kosmogonisiltasi allative kosmogonisellesi kosmogonisillesi essive kosmogonisenasi kosmogonisinasi translative kosmogoniseksesi kosmogonisiksesi abessive kosmogonisettasi kosmogonisittasi instructive — — comitative — kosmogonisinesi first-person plural possessor singular plural nominative kosmogonisemme kosmogonisemme accusative nom. kosmogonisemme kosmogonisemme gen. kosmogonisemme genitive kosmogonisemme kosmogonistemme kosmogonisiemme partitive kosmogonistamme kosmogonisiamme inessive kosmogonisessamme kosmogonisissamme elative kosmogonisestamme kosmogonisistamme illative kosmogoniseemme kosmogonisiimme adessive kosmogonisellamme kosmogonisillamme ablative kosmogoniseltamme kosmogonisiltamme allative kosmogonisellemme kosmogonisillemme essive kosmogonisenamme kosmogonisinamme translative kosmogoniseksemme kosmogonisiksemme abessive kosmogonisettamme kosmogonisittamme instructive — — comitative — kosmogonisinemme second-person plural possessor singular plural nominative kosmogonisenne kosmogonisenne accusative nom. kosmogonisenne kosmogonisenne gen. kosmogonisenne genitive kosmogonisenne kosmogonistenne kosmogonisienne partitive kosmogonistanne kosmogonisianne inessive kosmogonisessanne kosmogonisissanne elative kosmogonisestanne kosmogonisistanne illative kosmogoniseenne kosmogonisiinne adessive kosmogonisellanne kosmogonisillanne ablative kosmogoniseltanne kosmogonisiltanne allative kosmogonisellenne kosmogonisillenne essive kosmogonisenanne kosmogonisinanne translative kosmogoniseksenne kosmogonisiksenne abessive kosmogonisettanne kosmogonisittanne instructive — — comitative — kosmogonisinenne third-person possessor singular plural nominative kosmogonisensa kosmogonisensa accusative nom. kosmogonisensa kosmogonisensa gen. kosmogonisensa genitive kosmogonisensa kosmogonistensa kosmogonisiensa partitive kosmogonistaan kosmogonistansa kosmogonisiaan kosmogonisiansa inessive kosmogonisessaan kosmogonisessansa kosmogonisissaan kosmogonisissansa elative kosmogonisestaan kosmogonisestansa kosmogonisistaan kosmogonisistansa illative kosmogoniseensa kosmogonisiinsa adessive kosmogonisellaan kosmogonisellansa kosmogonisillaan kosmogonisillansa ablative kosmogoniseltaan kosmogoniseltansa kosmogonisiltaan kosmogonisiltansa allative kosmogoniselleen kosmogonisellensa kosmogonisilleen kosmogonisillensa essive kosmogonisenaan kosmogonisenansa kosmogonisinaan kosmogonisinansa translative kosmogonisekseen kosmogoniseksensa kosmogonisikseen kosmogonisiksensa abessive kosmogonisettaan kosmogonisettansa kosmogonisittaan kosmogonisittansa instructive — — comitative — kosmogonisineen kosmogonisinensa

Further reading

• “kosmogoninen”, in Kielitoimiston sanakirja‎^[1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02