kortaf

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: kort af

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Compare regional German kurz ab.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

kortaf (comparative kortaffer, superlative kortafst)

  1. abrupt, brusque
    Als ik door de stad loop, vraag ik me vaak af: waarom zijn alle mensen, zo nors en zo kortaf? — As I walk through the city, I often wonder to myself: why are all the people, so rude and so abrupt? (KvK – Wakker met een wijsje)

Declension

[edit]
Declension of kortaf
uninflected kortaf
inflected kortaffe
comparative kortaffer
positive comparative superlative
predicative/adverbial kortaf kortaffer het kortafst
het kortafste
indefinite m./f. sing. kortaffe kortaffere kortafste
n. sing. kortaf kortaffer kortafste
plural kortaffe kortaffere kortafste
definite kortaffe kortaffere kortafste
partitive kortafs kortaffers

Anagrams

[edit]