kontyaim

Hungarian

Etymology

konty +‎ -aim (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkoɲcɒjim]
• Hyphenation: kon‧tya‧im

Noun

kontyaim

1. first-person singular multiple-possession possessive of konty

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
	singular	plural
nominative	—	kontyaim
accusative	—	kontyaimat
dative	—	kontyaimnak
instrumental	—	kontyaimmal
causal-final	—	kontyaimért
translative	—	kontyaimmá
terminative	—	kontyaimig
essive-formal	—	kontyaimként
essive-modal	—	kontyaimul
inessive	—	kontyaimban
superessive	—	kontyaimon
adessive	—	kontyaimnál
illative	—	kontyaimba
sublative	—	kontyaimra
allative	—	kontyaimhoz
elative	—	kontyaimból
delative	—	kontyaimról
ablative	—	kontyaimtól
non-attributive possessive - singular	—	kontyaimé
non-attributive possessive - plural	—	kontyaiméi