kontyai

Hungarian

Etymology

konty +‎ -ai (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkoɲcɒji]
• Hyphenation: kon‧tyai

Noun

kontyai

1. third-person singular multiple-possession possessive of konty

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
	singular	plural
nominative	—	kontyai
accusative	—	kontyait
dative	—	kontyainak
instrumental	—	kontyaival
causal-final	—	kontyaiért
translative	—	kontyaivá
terminative	—	kontyaiig
essive-formal	—	kontyaiként
essive-modal	—	kontyaiul
inessive	—	kontyaiban
superessive	—	kontyain
adessive	—	kontyainál
illative	—	kontyaiba
sublative	—	kontyaira
allative	—	kontyaihoz
elative	—	kontyaiból
delative	—	kontyairól
ablative	—	kontyaitól
non-attributive possessive - singular	—	kontyaié
non-attributive possessive - plural	—	kontyaiéi