Jump to content

kontyai

From Wiktionary, the free dictionary

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

konty +‎ -ai (possessive suffix)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈkoɲcɒji]
  • Hyphenation: kon‧tyai

Noun

[edit]

kontyai

  1. third-person singular multiple-possession possessive of konty

Declension

[edit]
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative kontyai
accusative kontyait
dative kontyainak
instrumental kontyaival
causal-final kontyaiért
translative kontyaivá
terminative kontyaiig
essive-formal kontyaiként
essive-modal kontyaiul
inessive kontyaiban
superessive kontyain
adessive kontyainál
illative kontyaiba
sublative kontyaira
allative kontyaihoz
elative kontyaiból
delative kontyairól
ablative kontyaitól
non-attributive
possessive - singular
kontyaié
non-attributive
possessive - plural
kontyaiéi