kontemplacyjny

Polish

Etymology

From kontemplacja +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔn.tɛm.plaˈt͡sɘj.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘjnɘ
• Syllabification: kon‧tem‧pla‧cyj‧ny

Adjective

kontemplacyjny (comparative bardziej kontemplacyjny, superlative najbardziej kontemplacyjny, derived adverb kontemplacyjnie)

1. (relational) contemplative (pertaining to religious contemplation)

   zakon kontemplacyjny ― contemplative order

   modlitwa kontemplacyjna ― contemplative prayer

2. contemplative, meditative (inclined to contemplation)

   Synonyms: kontemplatywny, medytacyjny, refleksyjny

Declension

Declension of kontemplacyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	kontemplacyjny		kontemplacyjna	kontemplacyjne	kontemplacyjni	kontemplacyjne
genitive	kontemplacyjnego		kontemplacyjnej	kontemplacyjnego	kontemplacyjnych
dative	kontemplacyjnemu		kontemplacyjnej	kontemplacyjnemu	kontemplacyjnym
accusative	kontemplacyjnego	kontemplacyjny	kontemplacyjną	kontemplacyjne	kontemplacyjnych	kontemplacyjne
instrumental	kontemplacyjnym		kontemplacyjną	kontemplacyjnym	kontemplacyjnymi
locative	kontemplacyjnym		kontemplacyjnej	kontemplacyjnym	kontemplacyjnych

Derived terms

noun

• kontemplacyjność

 

Related terms

adjective

• kontemplatywny

 

nouns

• kontemplacja
• kontemplator

 

verb

• kontemplować

 

Further reading

• kontemplacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kontemplacyjny in Polish dictionaries at PWN