konsternacja

See also: konsternacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin cōnsternātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔn.stɛrˈna.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: kon‧ster‧na‧cja

Noun

konsternacja f

1. (literary) alarm, confusion, consternation, dismay, disquietude, disturbance

   Synonyms: pomieszanie, wstyd, zakłopotanie, zmieszanie

Declension

Declension of konsternacja

	singular
nominative	konsternacja
genitive	konsternacji
dative	konsternacji
accusative	konsternację
instrumental	konsternacją
locative	konsternacji
vocative	konsternacjo

Related terms

adjective

• skonsternowany

 

verbs

• konsternować impf
• skonsternować pf

 

Descendants

• → Yiddish: קאָנסטערנאַציע (konsternatsye)

Further reading

• konsternacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• konsternacja in Polish dictionaries at PWN