konstatować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Adapted borrowing of French constater +‎ -ować.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kɔn.staˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: kon‧sta‧to‧wać

Verb

[edit]

konstatować impf (perfective skonstatować)

  1. (transitive, literary) to affirm, to attest, to state
    Synonym: stwierdzać

Declension

[edit]
Conjugation of konstatować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive konstatować
present tense 1st konstatuję konstatujemy
2nd konstatujesz konstatujecie
3rd konstatuje konstatują
impersonal konstatuje się
past tense 1st konstatowałem,
-(e)m konstatował
konstatowałam,
-(e)m konstatowała
konstatowałom,
-(e)m konstatowało
konstatowaliśmy,
-(e)śmy konstatowali
konstatowałyśmy,
-(e)śmy konstatowały
2nd konstatowałeś,
-(e)ś konstatował
konstatowałaś,
-(e)ś konstatowała
konstatowałoś,
-(e)ś konstatowało
konstatowaliście,
-(e)ście konstatowali
konstatowałyście,
-(e)ście konstatowały
3rd konstatował konstatowała konstatowało konstatowali konstatowały
impersonal konstatowano
future tense 1st będę konstatował,
będę konstatować
będę konstatowała,
będę konstatować
będę konstatowało,
będę konstatować
będziemy konstatowali,
będziemy konstatować
będziemy konstatowały,
będziemy konstatować
2nd będziesz konstatował,
będziesz konstatować
będziesz konstatowała,
będziesz konstatować
będziesz konstatowało,
będziesz konstatować
będziecie konstatowali,
będziecie konstatować
będziecie konstatowały,
będziecie konstatować
3rd będzie konstatował,
będzie konstatować
będzie konstatowała,
będzie konstatować
będzie konstatowało,
będzie konstatować
będą konstatowali,
będą konstatować
będą konstatowały,
będą konstatować
impersonal będzie konstatować się
conditional 1st konstatowałbym,
bym konstatował
konstatowałabym,
bym konstatowała
konstatowałobym,
bym konstatowało
konstatowalibyśmy,
byśmy konstatowali
konstatowałybyśmy,
byśmy konstatowały
2nd konstatowałbyś,
byś konstatował
konstatowałabyś,
byś konstatowała
konstatowałobyś,
byś konstatowało
konstatowalibyście,
byście konstatowali
konstatowałybyście,
byście konstatowały
3rd konstatowałby,
by konstatował
konstatowałaby,
by konstatowała
konstatowałoby,
by konstatowało
konstatowaliby,
by konstatowali
konstatowałyby,
by konstatowały
impersonal konstatowano by
imperative 1st niech konstatuję konstatujmy
2nd konstatuj konstatujcie
3rd niech konstatuje niech konstatują
active adjectival participle konstatujący konstatująca konstatujące konstatujący konstatujące
passive adjectival participle konstatowany konstatowana konstatowane konstatowani konstatowane
contemporary adverbial participle konstatując
verbal noun konstatowanie
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • konstatować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • konstatować in Polish dictionaries at PWN