kompletny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of French complet +‎ -ny, from Latin complētus.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔmˈplɛt.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛtnɘ
• Syllabification: kom‧plet‧ny

Adjective

kompletny (not comparable, derived adverb kompletnie)

1. complete

Declension

Declension of kompletny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	kompletny		kompletna	kompletne	kompletni	kompletne
genitive	kompletnego		kompletnej	kompletnego	kompletnych
dative	kompletnemu		kompletnej	kompletnemu	kompletnym
accusative	kompletnego	kompletny	kompletną	kompletne	kompletnych	kompletne
instrumental	kompletnym		kompletną	kompletnym	kompletnymi
locative	kompletnym		kompletnej	kompletnym	kompletnych

Derived terms

noun

• kompletność

 

Further reading

• kompletny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kompletny in Polish dictionaries at PWN